| 1890’da ABD’de 150.000 bisiklet kullanıcısı vardı. O zamanlar bir bisikletin değeri, bir fabrika işçisinin yarım yıllık maaşına denkti. 1895’te fiyatlar, birkaç haftalık maaşla satın alınabilecek kadar düştü ve kullanıcı sayısı her yıl yaklaşık 1 milyon kişi artar oldu. 1895’te Londra’da Stanley Bisiklet Fuarı düzenlendi. Etkinliğe 200 firma katıldı ve 3000 bisiklet modeli sunuldu. The Cycle dergisi o yıl İngiltere’de 800.000 bisiklet üretildiğini duyurdu. 1896 yılında bisiklet üretimi zirveye ulaştı. ABD’de 300 bisiklet üreticisi firma o yıl 1.2 milyon bisiklet üreterek ülkenin en büyük endüstri kollarından biri oldu. En büyük üretici olan Columbia, 2000 çalışanı ile dakikada 1 bisiklet üretir konumdaydı. Bu yüzyılın sonunda bisiklet, milyonlarca insanın kişisel ulaşım aracına dönüştü. Tarihte ilk kez işçi sınıfı da mobilize olabildi. Bu hareket/seyahat esnekliği ile banliyöler genişledi, şehirlerin coğrafi ve demografik yapısı değişti. |  |
1930’larda Kuzey İtalya’daki, Fransa, Belçika ve Hollanda’daki her şehirde ve büyük kasabada en az bir bisiklet üreticisi bulabilmek mümkündü. İngiltere’den Raleigh, Rudge-Whitworth, BSA, İtalya’dan Bianchi ve Fransa’dan Peugeot gibi küçük atölyeler işlerini büyüterek zamanla seri üretim yapan büyük markalara dönüştü. İngiliz Raleigh firması 1888 yılında kurulduğunda haftada 3 bisiklet yapan ufak bir atölyeydi. 1951 yılına gelindiğinde ise Raleigh, haftada 20.000 bisiklet üretmekteydi.
1950’lerin başında sadece İngiltere’de 12 milyon bisiklet kullanıcısı vardı. Ancak bu dönemde araba endüstrisi yükselişe geçti. 1955’te İngiltere’de 3.5 milyon bisiklet satılmışken 1958’de satılan bisiklet sayısı 2 milyona düştü. Küçük üretici firmalar ve yerel atölyeler birer birer yok olmaya başladı.
1970’lerin ortalarında bisiklet kültürü algısı iyice azaldı. Bisiklet artık bir ulaşım aracı olarak değil, bir oyuncak olarak; hatta bir baş belası olarak görülüyordu.
Robert Penn - It’s All About The Bike adlı kitabından
Derleyen/Çeviren: Sertaç Kasaplar (Bas Pedala)
1950’lerin başında sadece İngiltere’de 12 milyon bisiklet kullanıcısı vardı. Ancak bu dönemde araba endüstrisi yükselişe geçti. 1955’te İngiltere’de 3.5 milyon bisiklet satılmışken 1958’de satılan bisiklet sayısı 2 milyona düştü. Küçük üretici firmalar ve yerel atölyeler birer birer yok olmaya başladı.
1970’lerin ortalarında bisiklet kültürü algısı iyice azaldı. Bisiklet artık bir ulaşım aracı olarak değil, bir oyuncak olarak; hatta bir baş belası olarak görülüyordu.
Robert Penn - It’s All About The Bike adlı kitabından
Derleyen/Çeviren: Sertaç Kasaplar (Bas Pedala)
